#Pet -Παγκόσμια Ημέρα Ζώων: πως δύο τετράποδα άλλαξαν τη ζωή μου

Πάντα αγαπούσα τα ζώα και από μικρή ήθελα να έχω στο σπίτι ένα κατοικίδιο. Το πρώτο που απέκτησα με πολύ κόπο και πειθώ προς τους γονείς μου ήταν ένα μικρό μαύρο αυστραλέζικο τεριέ που μου πήραν σε ηλικία 8 ετών.

Ήταν δώρο Χριστουγέννων και θυμάμαι να πηγαίνω με τον πατέρα μου στο pet shop της γειτονιάς μου για να το πάρουμε. Φυσικά το πληρώσαμε και φυσικά δε θυμάμαι να με προβλημάτισε πολύ η διαδικασία. Όπως και να το κάνουμε, το να μεγαλώνει ένα παιδί με κατοικίδιο είναι μεγάλη ευλογία γιατί μαθαίνει από νωρίς να αγαπά και να φροντίζει όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά και τα πλάσματα που βρίσκονται γύρω του.

Μεγαλώνοντας και συνειδητά πλέον, πριν από μερικά χρόνια αποφάσισα ότι ήθελα ξανά ένα σκυλάκι στη ζωή μου. Φυσικά αυτή τη φορά δεν απευθύνθηκα σε pet shop, αλλά άρχισα να κοιτάω φωτογραφίες που πόσταραν διάφορες Φιλοζωικές οργανώσεις στο Facebook. Έπαθα σοκ με το πόσα ζωάκια υπάρχουν εκεί έξω που ψάχνουν σπίτι και χρειάζονται φροντίδα.

Όχι ότι δεν ήξερα το πρόβλημα, αλλά το μέγεθος ήταν ακόμα μεγαλύτερο από αυτό που περίμενα. Και φυσικά δεν υπάρχει εξαίρεση. Σκυλιά «ράτσας» και μη, μικρά, μεσαία, μεγάλα, άσπρα, μαύρα και καφετιά, όλα ψάχνουν σπίτι.

Καθώς κοιτούσα λοιπόν, έπεσα πάνω στη Φοίβη, η οποία ήταν ήδη 7 μηνών. Πήγα να τη συναντήσω στην οικογένεια που τη φιλοξενούσε και μετά από λίγες ημέρες η Φοίβη ήταν στο σπίτι.

1 χρόνο μετά, βρήκα στη γειτονιά μου ένα μικρό γατάκι που προσπαθούσε να περάσει το δρόμο και το οποίο τα μπροστινά αυτοκίνητα απέφευγαν  με ελιγμούς, σε μια προσπάθεια να μην το χτυπήσουν. Δεν ξέρω γιατί και με ποια λογική (έχοντας ήδη ένα σκυλί στο σπίτι) , αλλά σταμάτησα το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου και το πήρα. Γύρισα με αυτό στη Φοίβη και μέσα σε μια εβδομάδα ο γάτος είχε όνομα (Ρόκυ) κι επισήμως ένα νέο σπίτι.

Τα κατοικίδια είναι ευθύνη και φυσικά χρειάζεται να είσαι έτοιμος για να τα βάλεις στη ζωή σου, αλλά ταυτόχρονα είναι τόσο μεγάλο και το δώρο της παρουσίας τους.

Αν αποφασίσετε να κάνετε ένα τέτοιο δώρο στον εαυτό σας ή αν το παιδάκι σας ζητήσει για παρέα ένα ζωάκι, μην το αναζητήσετε σε ένα Pet Shop. Επισκεφθείτε ένα από τα εκατοντάδες σωματεία που ασχολούνται με αδέσποτα και βρείτε εκεί τον παντοτινό σας φίλο. Φυσικά δεν μας κάνει κακούς ανθρώπους το να απευθυνόμαστε σε κάποιον για αγορά κατοικιδίου, αλλά νομίζω πως οι περισσότεροι δεν σκεφτόμαστε τι κρύβεται πίσω από αυτό ή το θεωρούμε την πιο εύκολη λύση, ενώ δεν είναι. Σας εγγυώμαι ότι σε φιλοζωική θα βρείτε ένα ζωάκι που θα σας ταιριάζει και θα μπορεί να γίνει μέλος της οικογένειάς σας.

Και προφανώς ζώα δεν είναι μόνο τα κατοικίδια, αλλά αυτά που έχουμε στο σπίτι μας ή βλέπουμε στο δρόμο είναι μια καλή αρχή για να δείξουμε το ενδιαφέρον μας και στα υπόλοιπα. 

Όσο μεγαλώνουμε οφείλουμε να γινόμαστε πιο συνειδητοποιημένοι, πιο χρήσιμοι και πιο ανοιχτοί στο καλό που μπορούμε να προκαλέσουμε. Είναι στο χέρι μας.